Indrukkwekkende creativiteit van je Marlieke. Ik beleef de transformaties in In Tegendeel graag mee.
Dank je wel.
Piet
|
Je ontmanteling geeft me veel stof tot denken. Verbindingen ook met stukken filosofie die me aanspreken.
– Misschien heb ik je wel eens Herbert Spencer genoemd, die vóór Darwin het idee van de evolutie opperde. Daarbij beschrijft hij een soort universele wetmatigheid die zowel voor de stoffelijke als de psychische wereld zou gelden: de onvermijdelijke afwisseling van evolutie en dissolutie. Evolutie geeft hij daarbij wel een aparte inhoud, die beter past bij de term involutie: de dingen en het leven krijgen in toenemende mate hun vaste gecondenseerde vorm tot het niet meer verder kan en dissolutie optreedt: het uitdijen, uit elkaar vallen en vervluchtigen van het vaste lichaam (centrifugale krachten) totdat die onder invloed van centripetale krachten weer nieuwe vormen aannemen. Ik zou benieuwd zijn in hoeverre je die bewegingen herkent in je ontmantelingen.
– Ik noemde je de laatste keer ook de ‘deconstructie’ die de postmodernistische filosoof Derrida als methode gebruikt om teksten van binnenuit te ontrafelen tot duidelijk is dat de zin van die teksten (alle teksten) alle kanten uit kan waaieren en een eigenlijke of eenrichtingszin onmogelijk is. Hij komt uit, en is daar ook op uit, bij een soort leemte. Of bij een paar ‘dingen’ die niet te deconstrueren zijn. Zo heb ik gisteren in een résumé van zijn filosofie gelezen. Die deconstruerende beweging meen ik ook in je ontmantelingen te herkennen.
Tjee Marieke, heel verrassend en spannend dit project. Erg pijnlijk ook bij eerste bezichtiging; kill your dearlings… Zoveel mooie mutsen, ik zie er zelfs mutsen tussen staan waarop we samen geboden hebben op Marktplaats. Jij als objecten voor je kunstproject en ik als gebruiksobjecten voor high tea programma’s in mijn theater; een spanningsveld, dat siddert bij aanschouwing…
Ben erg benieuwd naar meer, naar het vervolg, naar de uiteindelijke koesterplaats…
Het opject leent zich sterk als broed- , broei – en bloeiplaats van binnen naar buiten voor een boeiende ontwikkeling.
Veel succes, Elles
Marie-Louise
Indrukkwekkende creativiteit van je Marlieke. Ik beleef de transformaties in In Tegendeel graag mee.
Dank je wel.
Piet
Je ontmanteling geeft me veel stof tot denken. Verbindingen ook met stukken filosofie die me aanspreken.
– Misschien heb ik je wel eens Herbert Spencer genoemd, die vóór Darwin het idee van de evolutie opperde. Daarbij beschrijft hij een soort universele wetmatigheid die zowel voor de stoffelijke als de psychische wereld zou gelden: de onvermijdelijke afwisseling van evolutie en dissolutie. Evolutie geeft hij daarbij wel een aparte inhoud, die beter past bij de term involutie: de dingen en het leven krijgen in toenemende mate hun vaste gecondenseerde vorm tot het niet meer verder kan en dissolutie optreedt: het uitdijen, uit elkaar vallen en vervluchtigen van het vaste lichaam (centrifugale krachten) totdat die onder invloed van centripetale krachten weer nieuwe vormen aannemen. Ik zou benieuwd zijn in hoeverre je die bewegingen herkent in je ontmantelingen.
– Ik noemde je de laatste keer ook de ‘deconstructie’ die de postmodernistische filosoof Derrida als methode gebruikt om teksten van binnenuit te ontrafelen tot duidelijk is dat de zin van die teksten (alle teksten) alle kanten uit kan waaieren en een eigenlijke of eenrichtingszin onmogelijk is. Hij komt uit, en is daar ook op uit, bij een soort leemte. Of bij een paar ‘dingen’ die niet te deconstrueren zijn. Zo heb ik gisteren in een résumé van zijn filosofie gelezen. Die deconstruerende beweging meen ik ook in je ontmantelingen te herkennen.
Elles
Tjee Marieke, heel verrassend en spannend dit project. Erg pijnlijk ook bij eerste bezichtiging; kill your dearlings… Zoveel mooie mutsen, ik zie er zelfs mutsen tussen staan waarop we samen geboden hebben op Marktplaats. Jij als objecten voor je kunstproject en ik als gebruiksobjecten voor high tea programma’s in mijn theater; een spanningsveld, dat siddert bij aanschouwing…
Ben erg benieuwd naar meer, naar het vervolg, naar de uiteindelijke koesterplaats…
Het opject leent zich sterk als broed- , broei – en bloeiplaats van binnen naar buiten voor een boeiende ontwikkeling.
Veel succes, Elles